Opowieść o trzech drzewach

27 marca spotkaliśmy się w naszej szkole na 
tradycyjnym już wielkanocnym przedstawieniu.
W świąteczny nastrój wprowadziły nas przedszkolaki 
radosną piosenką "Cukrowy baranek".

Uczniowie starszych klas zaprezentowali  

Opowieść o trzech drzewach. 

To wszystko zdarzyło się jakieś 2000 lat temu…

na terenach dawnej Judei. 

W jednym z lasów, na wzgórzu, rosły trzy drzewa.

 Były to niezwykłe drzewa, ponieważ ich marzenia były niezwykłe.

Chciałbym być skrzynią na skarby – perły, drogie kamienie, złoto. 

Chciałbym być królewskim okrętem, dużym i pięknym.

Mógłbym przewozić króla i jego żołnierzy. 

Chciałbym wskazywać ludziom na Boga. 

Tak, aby każdy, kto na mnie spojrzy, 

myślał o miłości naszego Stwórcy. 

  Pewnego dnia do lasu przyszli drwale. 

W swych silnych dłoniach trzymali wielkie siekiery.

Ścięli jedno z drzew i zabrali je do stolarza, 

a ten zrobił z niego zwykły żłób dla zwierząt w stajni. 

Drzewo, z którego zrobiono żłób, było wzruszone:

To dziecko jest najcenniejszym skarbem. 

Moje marzenie się spełniło!

 

Na wzgórze znów przyszli drwale, ścieli najpotężniejsze drzewo, zabrali je do stolarza, który tym razem zbudował 

z niego piękną łódź rybacką. 

Pewnego dnia do tej właśnie łodzi wsiadł 

Jezus ze swymi uczniami.

To Król królów, skoro rozkazuje wiatrom i wodzie,
a one są Mu posłuszne. Moje marzenie się spełniło!

 

Mijały miesiące. 

Na wzgórzu rosło już tylko jedno drzewo i czekało na spełnienie swoich marzeń.

Po wielu długich dniach do lasu przyszedł drwal z siekierą.

Wszedł na wzgórze i ściął ostatnie drzewo, a stolarz 
zrobił z niego krzyż dla skazanego na śmierć przestępcy. 

Teraz wszystko rozumiem! 

Moje marzenie się spełniło – stałem się symbolem zbawienia! 

Chwała Bogu!!! 

Każde z tych 3 drzew dostało to, o czym marzyło, ale nie w taki sposób, jak to sobie wyobrażało. Nawet jeśli sprawy nie przebiegają tak, jak my sobie tego życzymy, możemy być pewni, że Bóg ma plan. Swój plan dla nas.